Από βιολογική άποψη, στην κατηγορία αυτής της ηλικίας, βλέπουμε να παρουσιάζονται δευτερεύοντα φαινόμενα, σεξουαλικά χαρακτηριστικά, που έρχονται να υπογραμμίσουν την υποδομή κάθε προσωπικότητας, κατά τρόπο ατομικό και προπαντός από ψυχολογική άποψη. «Η ιδεώδης ηλικία εκμάθησης» συνεχίζεται.
Πολλά απ' αυτά που έχουμε προαναφέρει, προπαντός σ' ότι αφορά την έννοια της προπόνησης, ισχύουν χωρίς κανένα περιορισμό. Συνιστάται να λάβουμε υπόψη, επίσης, στην περίοδο αυτή, την πνευματική ανάπτυξη η οποία κάνει τότε μεγάλες προόδους. Οι νέοι ποδοσφαιριστές γίνονται συνήθως πιο κριτικοί έναντι του προπονητού τους και των δασκάλων τους. Παρατηρούν πιο προσεκτικά, καταγράφουν πιο συνειδητά τις διάφορες πληροφορίες και προσφορές των μορφωτικών μαθημάτων, τις επιλέγουν και -με μεγάλη σπουδή -τις κρίνουν περιληπτικά και οριστικά.
Μαθαίνουν να συγκρατούν τις χειρονομίες και τα λόγια τους, δεν παρέχουν πια την πλήρη εμπιστοσύνη προς τον προπονητή τους. Και άλλα πρόσωπα είναι επίσης σημαντικά. Αναπόφευκτα μπαίνει το ερώτημα: «Μήπως αυτό αφορά τον προπονητή;»
Ο νέος άνθρωπος όσο μεγαλώνει θέλει να του αναγνωρίζουν τις απαιτήσεις και να τον παίρνουν στα σοβαρά. Οι προπονητές που έχουν γνώσεις ψυχολογίας σέβονται αυτές τις ιδιαιτερότητες και αποφεύγουν την άκαιρη περιέργεια. Είναι μια κατάσταση που δεν πρέπει να υποτιμήσουμε αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε μια επιτυχημένη εξέλιξη κι ανάπτυξη μακράς διάρκειας, ως προς την αθλητική και ατομική ανάπτυξη.
Προς το συμφέρον μιας αρμονικής συνεργασίας, συνιστάται να καταλάβουμε ότι, ασφαλώς ο κόσμος του νέου ανθρώπου έγινε πιο ρεαλιστικός, παραμένει όμως ακόμη σ' αυτόν η επιθυμία της σαφώς δικαιολογημένης περιπέτειας, καθώς και της χαράς του κινδύνου, που καθορίζουν την συμπεριφορά του. Άρα, πρέπει να λάβουμε υπόψη τέτοιες περιστάσεις μέσα στην έννοια της προπόνησης.
Δυνατότητα της προπόνησης: Με περισσότερο θάρρος μπορούμε να εφαρμόσουμε στην προπόνηση την σύνθεση μιας μονομαχίας: Η βελτίωση δύναμης-βάρους και η αύξηση της ελαστικότητας, βελτιώνουν κατά τρόπο ορατό και ωφελούν ιδιαίτερα στην εκμάθηση της τεχνικής. Η ταχύτητα των αντιδράσεων φθάνει ακόμα και στα επίπεδα αυτής των εφήβων. Η προπόνηση των ικανοτήτων αντοχής αποφέρει σαφέστατα τους πρώτους της καρπούς: μπορούμε αυτή τη δυνατότητα να την εξηγήσουμε. «Το μαθαίνω διδασκόμενος» καταπλήττει πάντα όταν έχει να κάνει με την αισθητή βελτίωση των ικανοτήτων της παρατήρησης και της αντίληψης.
Συνέπειες από παιδαγωγική άποψη:
Το διδακτικό ταλέντο του προπονητή εκφράζεται σε μια συγκεντρωτική προπόνηση που λαμβάνει υπόψη την εξέλιξη κι ανάπτυξη και που χαρακτηρίζεται από ευνοϊκό κλίμα εκμάθησης. Εξάλλου, ο προπονητής αναλαμβάνει μια αυξημένη ευθύνη σε παιδαγωγικό επίπεδο, ιδιαίτερα αν οι ποδοσφαιριστές του δεν βρίσκουν στις οικογένειες τους την απαιτούμενη ασφάλεια κι εμπιστοσύνη.Κατά την πνευματική ανάπτυξη που εκδηλώνεται από οξυδέρκεια, οι νέοι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν, από μακριά, να ξεχωρίσουν και ν' αντιληφθούν ακριβώς κατά τρόπο νοητό οποιοδήποτε γεγονός: τα αισθήματα επικρατούν πολύ καιρό και έχουν αντανακλαστικά αποτελέσματα. Έχει πολύ μεγάλη σημασία για την προετοιμασία των ποδοσφαιριστών, «να χωνεύουν» τις αποτυχίες τους (να τους μάθουμε να χάνουν). Και αυτοί που έχουν τη συνήθεια της επιτυχίας πρέπει να μάθουν, ότι «το ανώτατο όριο της εμπιστοσύνης στον εαυτό σου αντιπροσωπεύει το κατώτατο όριο της μεγαλομανίας» (ρητό του Ρενέ Χουσί).
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην άποψη, ότι «ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής» δεν είναι μόνο να είσαι ο θαυμάσιος «τεχνίτης» αλλά παράλληλα, να χαρακτηρίζεται από ομαδικό πνεύμα και υπευθυνότητα. Δεν συμπεριφέρεται σαν η μαριονέτα του προπονητή του. Αλλά, τουναντίον, αναγνωρίζει ότι εξελίσσεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, πραγματοποιώντας ένα δύσκολο καθήκον και μαθαίνει να ερμηνεύει κατάλληλα τις περίπλοκες καταστάσεις. Δεν εκτελεί τις διαταγές αλλά τον ρόλο που έχει αναλάβει και κάνει το καλύτερο. Η «δυναμική κατανόηση της κατάστασης» είναι η κύρια ιδέα.
