Το Παπάφειο Ορφανοτροφείο ο «Μελιτεύς» Ζεί με την Θες/νίκη από την απελευθέρωσή της το 1912, βίους παράλληλους & άρρηκτους. Η δε ταύτισή του με την Πόλη ιστορική & απαράγραπτη.
- Μαζί στην απελευθέρωση από την Τουρκική σκλαβιά.
- Μαζί στην αγκαλιά της προσφυγιάς.
- Μαζί σε εμπόλεμους περιόδους.
Όταν αυτή την αγκαλιά την δέσαν πάλι με κατοχικά δεσμά, τα παιδιά του Παπαφείου ξεχύνονταν τις νύχτες να βοηθήσουν τον σκλαβωμένο, τον πεινασμένο, τον άρρωστο Έλληνα να του δώσουν ελπίδα. Δημιούργησαν την πιο νεαρή πολυάριθμη μυστική αντιστασιακή ομάδα στην ιστορία της Ευρώπης.
Οι σαλταδόροι της ελευθερίας το επονομαζόμενο “ΞΥΠΟΛΗΤΟ ΤΑΓΜΑ”, μοναδική & ανεπανάληπτη στα χρονικά μορφή αντίστασης. Όλα τα χρόνια τεράστια η προσφορά του Παπαφείου & των Παπαφιωτών στην Χώρα & στην Πόλη.
- Μαζί στην αντίσταση.
- Μαζί στην λευτεριά.
- Μαζί στον θρήνο του εμφυλίου.
- Μαζί στην επαναφορά της Δημοκρατίας.
- Μαζί σε πολιτικές & κοινωνικές εντάσεις.
- Μαζί στην ειρήνη, την ανάπτυξη & την δημιουργία.
Μια αγκαλιά, που όσο & αν την άδειασαν εχθροί & σύμμαχοι χώρεσε 30.000 & πλέον ψυχές που την είχαν ανάγκη. 30.000 παιδιά της ορφάνιας & της φτώχειας βρήκαν αγκαλιά, σπίτι, σχολείο & τέχνη για να ξανακτίσουν ζωές & όνειρα.
“Θέλω όπως η αγωγή & η εκπαίδευση γίνεται τοιαύτη, ώστε τα Ορφανά επανερχόμενα εις την κοινωνία να κερδίζουν τον άρτων δι’ εντίμου εργασίας”. Με την παράγραφο, όρο, αυτόν της διαθήκης του, ο Μεγάλος Ευεργέτης έβαζε το Ίδρυμα στην τροχιά της επαγγελματικής κατάρτισης & εκπαίδευσης των τροφίμων του από της ιδρύσεώς του.
Έτσι πιστοί στο γράμμα & το πνεύμα της θέλησής του, χιλιάδες παιδιά, έμαθαν Τέχνες, Μουσική & Γράμματα & έγιναν χρηστοί πολίτες στην κοινωνία, σε μια εποχή που η τίμια εργασία είναι σπάνια & διακριτή. Μήτρα & πηγή - τροφοδότης της τεράστιας δεξαμενής Πτυχιούχων Επαγγελματιών, Τεχνιτών, Μουσικών, Καλλιτεχνών, Αθλητών ήταν το Παπάφειο & οι απόφοιτοι του. Στον πολιτιστικό τομέα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα Μουσικά, Επαγγελματικά & Κοινωνικά δρώμενα & εκδηλώσεις στην Πόλη & στην Χώρα, όπου η πολυπληθής φιλαρμονική του, κατέκτησε τις καρδιές & την φήμη με εγνωσμένης αξίας μουσικούς που επάνδρωσαν Κρατικές, Στρατιωτικές & Δημοτικές Φιλαρμονικές μπάντες & Ορχήστρες.
Όταν η Παραγωγή άρχισε να τελειώνει, η πηγή να στερεύει, όταν το Παπάφειο άρχισε να συρρικνώνει επικίνδυνα την δύναμή του, να φυλλορροεί σε τροφίμους & η δεξαμενή του να αδειάζει, τότε άρχισε η εποχή της “ξηρασίας”. Τότε κάποιοι φορείς (Κράτος, Δήμος, Κόμματα), βρήκαν νόμισαν την μεγάλη ευκαιρία χωρίς διάλογο, χωρίς σοβαρό σχεδιασμό & πρόταση να κουρσέψουν το Ίδρυμα, να βυθίσουν την Διαθήκη & τον σκοπό της, να χαλκεύσουν το πνεύμα & το γράμμα της θέλησης του Μεγάλου Ευεργέτη.
Πίστεψαν ότι το κάστρο των Ορφανών δεν είχε υπερασπιστές, δεν είχαν υπολογίσει τους αποφοίτους που δώσανε την μάχη της συνέχειας & την κέρδισαν για τους επόμενους Παπαφιώτες, με την αμέριστη υλική & ηθική βοήθεια & συμπαράταξη των φίλων του Ιδρύματος. Όμως πέρασαν τριάντα χρόνια, τώρα ξέρουμε ότι ο αγώνας & οι πολύχρονες θυσίες των τροφίμων, των αποφοίτων, του προσωπικού & των φίλων του Ιδρύματος, δεν έβαλαν την εξέλιξη του Ιδρύματος, στις ράγες της σωστής κατεύθυνσης.
Εικόνες εγκατάλειψης που δεν γίνονται ωραίες παρά της μεγάλες φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού & της Διεύθυνσης, εικόνες που δεν τιμούν κανένα & κυρίως την Πολιτεία που δηλώνει αδυναμία στήριξης, προκαλούν θυμό & θλίψη & είναι πλέον σε καθημερινή θέα. Σταμάτησε η εισροή παιδιών (τροφίμων) & η ενσωμάτωση λίγων στα χρόνια που πέρασαν καθιστά την παραπέρα αναγκαιότητα της λειτουργίας του Ιδρύματος προβληματική.
Όπως προβληματική είναι & η συμβίωση μεγάλων & μικρών παιδιών, που ούτε τέχνη, ούτε γράμματα σωστά μαθαίνουν & έχουν αφεθεί να λιμνάζουν στη λίμνη της άγνοιας, κάνοντας εχθρό το αύριο. Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν, θα ήμασταν αρχαίοι λίθοι αν υποστηρίζαμε ότι το Παπάφη μπορεί να λειτουργήσει όπως πρώτα, όμως θα ήμασταν πάσχοντες από ηλίθιο “στρουθοκαμηλισμό” αν λέγαμε ότι μπορεί να συνεχίσει έτσι την λειτουργία του.
ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ & ΣΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΟΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ & ΟΦΕΛΗ.
Όμως ο Σύλλογός μας, οι Σύλλογοι των αποφοίτων & των φίλων είναι εδώ, σε μια τεράστια αγωνιστική συμπαράταξη προστασίας & αλληλεγγύης, ενάντια σε κάθε προσπάθεια αλλοτρίωσης & απαλλοτρίωσης του έργου της θέλησης του Ευεργέτη απ’ όπου προέρχεται.
Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται στο όνομα μιας καταστροφικής για την λειτουργία την ύπαρξη & το περιβάλλον του Ιδρύματος δήθεν ανάπτυξης, τότε ο αγώνας γιγαντώνεται & συνεχίζεται. Ο Σύλλογός μας “ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΦΗΣ” είναι εδώ, με διάλογο & τεκμηριωμένες προτάσεις, προτείνει λύσεις εφικτές, σύμφωνες με τα νέα δεδομένα, το κοινωνικό γίγνεστε & επ’ αγαθό της κοινωνίας, σύμφωνες με το πνεύμα των καιρών, αλλά & εναρμονισμένες με το πνεύμα του Μεγάλου Ευεργέτη, για να ξαναγίνει το Παπάφειο σύμβολο ανθρωπιάς & μάθησης που θα μαρτυρεί στον αιώνα το μεγαλείο της ταπεινότητας του κτήτορα της προσφοράς & του έργου του, για γενιές & γενιές Ελλήνων.
Το όραμα μπορεί να αναδείξει θετική προοπτική για λύσεις σύγχρονες σε σύγχρονες ανάγκες, για να ξεφύγουμε από την αδράνεια του μάταιου & της μιζέριας, να ξανατρέξει η πηγή, να πλημμυρίσει πάλι η δεξαμενή μιας νέας εποχής αποφοίτων με ήθος, παιδεία, μόρφωση & γνώση των νέων αναγκών & επαγγελμάτων, περήφανοι που είναι Παπαφιώτες.
ΠΑΠΑΦΗΣ - ΠΑΠΑΦΕΙΟ - ΠΑΠΑΦΙΩΤΕΣ – ΦΙΛΟΙ
Έννοια αδιαίρετη, κορμός σάρκα & οστά επηρεάζουν σαν καταλυτές τις τοπικές κοινωνίες.
Είναι η δύναμη που ήρθε ο καιρός να ξυπνήσει & να οργανωθεί.
ΠΑΠΑΦΙΩΤΕΣ – ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΦΕΙΟΥ
Παπαφιώτες, φίλοι του Παπαφείου, οργανωθείτε, συνταχθείτε αλληλέγγυοι στους Συλλόγους των αποφοίτων. Στηρίξτε & αναβαθμίστε με την ενωτική & ανανεωτική παρουσία σας & συνδρομή την αναγέννηση & την επαναφορά του Παπαφείου στον αληθινό, τον πραγματικό του σκοπό, εκεί που το έταξε ο δημιουργός του. Το Παπάφειο μας χρειάζεται πάλι !!!
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ !!!
ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΠΑΦΗ
Όποιος δεν εχαϊδεύτηκε από πατέρα χέρια
όποιος δεν εζεστάθηκε σε μητρική αγκάλη
όποιος ετράνεψε ορφανός χωρίς μια προστασία
εκείνος ημπορεί καλά καλύτερα απ’ όλους
να νοιώσει μέσα στην καρδιά το έργο σου Παπάφη.
